پچ کردفیبرنوری سینگل مود SC/LC//UPC/DX/1M

فیبر نوری چیه؟

، فیبر نوری رشته‌ای نازک و انعطاف‌پذیر از جنس شیشه یا پلاستیکه که می‌تونه نور رو از یک سر به سر دیگه منتقل کنه. به جای سیگنال‌های الکتریکی در کابل‌های مسی، در فیبر نوری از سیگنال‌های نوری استفاده میشه. این ویژگی‌ها باعث میشه فیبر نوری مزایای فوق‌العاده‌ای داشته باشه.

کاربردهای فیبر نوری:

فیبر نوری در دنیای امروز کاربردهای بسیار گسترده‌ای داره، از جمله:

1. ارتباطات و اینترنت پرسرعت: این مهم‌ترین کاربردشه! فیبر نوری ستون فقرات اینترنت جهانی، شبکه‌های تلفن همراه (مثل 5G) و شبکه‌های محلی (LAN) و شهری (MAN) رو تشکیل میده. پهنای باند بالا و سرعت باورنکردنی فیبر نوری، امکان تماشای ویدیوهای 4K، بازی‌های آنلاین بدون لگ، و دانلود فایل‌های حجیم در چند ثانیه رو فراهم می‌کنه.
2. پزشکی: در تجهیزات پزشکی مثل آندوسکوپ‌ها (برای دیدن داخل بدن)، لیزر درمانی و جراحی، از فیبر نوری برای انتقال نور و تصویر استفاده میشه.
3. صنعت و حسگرها: فیبر نوری به عنوان حسگر دما، فشار، و لرزش در محیط‌های صنعتی، نفت و گاز، و حتی در سازه‌های بزرگ مثل پل‌ها و سدها به کار میره. مزیتش اینه که در برابر تداخل الکترومغناطیسی مقاومه.
4. نورپردازی: برای نورپردازی‌های خاص و دکوراتیو، مخصوصاً در جاهایی که نیاز به انتقال نور به نقاط دور یا صعب‌العبور هست، از فیبر نوری استفاده میشه.
5. نظامی و امنیتی: به دلیل مقاومت در برابر شنود و تداخل، فیبر نوری در سیستم‌های ارتباطی نظامی و امنیتی و همچنین برای انتقال داده‌های حساس کاربرد داره.

انواع فیبر نوری (از نظر نحوه انتشار نور):

فیبرهای نوری به دو دسته اصلی تقسیم میشن:

1. فیبر نوری تک حالته (Single-Mode Fiber - SMF):

   • قطر هسته: بسیار نازک (حدود 9 میکرون).
   • نحوه انتشار نور: نور فقط در یک مسیر مستقیم و بدون بازتاب از دیواره‌ها حرکت می‌کنه. مثل یه اتوبان مستقیم!
   • کاربرد: برای مسافت‌های طولانی (چندین کیلومتر) و پهنای باند بسیار بالا. مثلاً ارتباطات بین‌شهری، بین‌قاره‌ای (کابل‌های زیردریایی) و شبکه‌های دیتا سنتر.
   • مزیت: افت سیگنال کمتر، پهنای باند بیشتر، سرعت بالاتر.
   • عیب: نصب و اتصال دقیق‌تر و تجهیزات گران‌تر.

2. فیبر نوری چند حالته (Multi-Mode Fiber - MMF):

   • قطر هسته: ضخیم‌تر (حدود 50 یا 62.5 میکرون).
   • نحوه انتشار نور: نور می‌تونه در چندین مسیر (حالت) و با بازتاب‌های متعدد از دیواره‌ها حرکت کنه. مثل یه خیابون شلوغ با مسیرهای مختلف!
   • کاربرد: برای مسافت‌های کوتاه‌تر (چند صد متر) و پهنای باند متوسط تا بالا. مثلاً شبکه‌های داخلی ساختمان‌ها (LAN) و دیتا سنترهای کوچک.
   • مزیت: نصب و اتصال آسان‌تر، تجهیزات ارزان‌تر.
   • عیب: افت سیگنال بیشتر، پهنای باند کمتر در مسافت‌های طولانی.

نحوه ارسال اطلاعات در فیبر نوری (اصول کلی):

حالا بریم سراغ بخش هیجان‌انگیز: چطور اطلاعات توی این رشته‌های نازک شیشه‌ای سفر می‌کنند؟

1. تبدیل سیگنال الکتریکی به نوری:

   • اول، داده‌های دیجیتال (که به صورت سیگنال‌های الکتریکی هستن) از کامپیوتر یا هر وسیله دیگه‌ای به یک فرستنده نوری (Optical Transmitter) می‌رسند.
   • فرستنده نوری از یک منبع نوری (مثل لیزر یا LED) استفاده می‌کنه. این منبع نوری سیگنال‌های الکتریکی رو به پالس‌های نوری تبدیل می‌کنه. اگه سیگنال الکتریکی “روشن” باشه، لیزر روشن میشه و پالس نوری ایجاد می‌کنه (که معمولاً نشان‌دهنده “1” در کد باینریه)، و اگه “خاموش” باشه، لیزر هم خاموش میشه (نشان‌دهنده “0”).

2. انتقال نور در فیبر:

   • پالس‌های نوری تولید شده، وارد هسته فیبر نوری میشن.
   • نکته جادویی اینجاست: به خاطر پدیده‌ای به نام بازتاب کلی داخلی (Total Internal Reflection)، نور نمی‌تونه از هسته فیبر خارج بشه و مدام از دیواره‌های داخلی هسته بازتاب می‌کنه و به سمت جلو حرکت می‌کنه. این پدیده باعث میشه نور تا مسافت‌های طولانی بدون از دست دادن زیاد انرژی، منتقل بشه.

3. تبدیل سیگنال نوری به الکتریکی:

   • در انتهای دیگه فیبر، یک گیرنده نوری (Optical Receiver) وجود داره.
   • گیرنده نوری از یک فوتودیود (Photodiode) استفاده می‌کنه. فوتودیود پالس‌های نوری رو تشخیص میده و اون‌ها رو دوباره به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کنه.
   • این سیگنال‌های الکتریکی به کامپیوتر یا دستگاه مقصد ارسال میشن و اطلاعات بازسازی میشن.